Süper İyi Günler

Yazar: Buket Duruhan

Mesleğim gereği otizm spektrum bozukluğu hakkında bilgi sahibiyim. Yakın çevremde otizmden muzdarip kimse olmadığı için bilgilerim sadece üniversite hayatında öğrendiğim teorik bilgilerle sınırlı kaldı. Ta ki iş hayatımda otizm spektrum bozukluğuna sahip bireylerle çalışana kadar.

Otizmli bireylerin gözünden dünyayı görmeye çalıştığımda onlarla çalışma isteğimin daha çok arttığını söyleyebilirim. Birkaç saniyelik göz kontaklarının bu denli mutluluk yaratacağını ben onlardan öğrendim.

Otizmli bireyleri daha iyi anlayabilmek adına okuduğum kitaplardan en çok sevdiğim Süper İyi Günler isimli kitap oldu. Kitabın yazarı Mark Haddon bütün detayları dikkatle işlemiş ve adeta kitap karakteri Christopher John Francis Boone kendisiymiş gibi anlatmıştır.

Roman, Christopher’ın komşularının köpeğini ölü bulmasıyla başlıyor. Bir Sherlock Holmes hayranı olan Christopher bu cinayeti çözmeye karar veriyor. Fakat araştırmaları sırasında hayatıyla ilgili çok önemli başka bilgilere de ulaşıyor. Onun bu macerasını benzersiz kılan öğelerden birisi, romanın bir otistik olan Christopher’ın bakış açısından anlatılması. Christopher, matematikte çok başarılı olmasına karşın insanlarla iletişim kurmakta, onları anlamakta çok zorlanıyor. Bize etrafında olanları o kadar ayrıntılı anlatıyor ki, neler olup bittiğini, insanların neden öyle davrandığını kolayca anlıyoruz. Ama kendisi bu olayların gerçek anlamlarını kavramakta, önceliklerine karar vermekte, uçları birleştirmekte çok zorlanıyor. 7507’ye kadar olan bütün asal sayıları ezbere biliyor, ama kendisine söylenen basit bir yalanı fark etmesi uzun zaman alabiliyor.

Christopher kendisini “davranış bozuklukları olan bir matematikçi” olarak tanımlıyor. Kitap boyunca sık sık karışımıza çıkan bulmacalar, problemler, krokiler ve diyagramlar onun düşünme tarzını, algısını belirleyen etmenleri anlamamızda çok yardımcı oluyor.

Başından sonuna kadar sürükleyici bir tema çerçevesinde yazılmış olması nedeniyle benzerlerinden farklı olan bu kitabın otizm gibi anlaşılması çok zor ve ciddi bir sorunla karşı karşıya kalan ailelerin çocuklarını daha iyi anlamalarında büyük fayda sağlayacağına inanıyorum.

Süper İyi Günler’i hem gençlerin hem de yetişkinlerin ilgiyle okuyacağını düşünüyorum. Yazıya Christopher’dan bir alıntıyla son vereyim:

“Sayılardan bütün örüntüleri (düzenli dizileri -çev.) çıkarıp attığınızda geriye asal sayılar kalır. Bence asal sayılar hayata benzer. Mantığa çok uygundurlar fakat bütün ömrünüzü bu konuyu düşünmeye adasanız bile prensiplerini bir türlü çözemezsiniz.”