Kusursuzluğu Görebilmek

Hepimizin hayatında zaman zaman inişlerin ve çıkışların olduğu zamanlar oluyor elbette. Bazı günler çok iyi hissederken bazı günler de çok kötü hissettiğimiz zaman dilimleriyle yaşıyoruz anı. Her şeyin kusursuz ve mükemmel olması sizi daha iyi hissettiriyor olabilir, gününüzü daha iyi planlıyor daha motive bir şekilde devam edebiliyor olabilirsiniz. Kusursuz olmak çoğu zaman mümkün olmamakla beraber kusursuz olunmayan zamanlarda kendini yetersiz de hissediyor olabilir insan. Oysa ki kusursuz olamamanın da barındırdığı güzellikleri görebilmek bizim elimizde.. Kintsugi; bir japon sanatıdır, çömlek, vazo, bardak gibi seramiklerin kırıldıkları yerden altınla birleştirilmesi sanatına kintsugi deniyor. Kintsugi bize kusurların, çatlakların güzelliğini, tamir etmenin coşkusunu yeniden hatırlatıyor. Kırıkların arasındaki altın, kırılmış olsa da, bozulmuş olsa da bir şeyin hâlâ değerli belki de olduğundan daha değerli olduğunu söylüyor. Kırık parçalara yeni bir yaşam, belki de bir yaşam gayesi kazandırıyorlar bu şekilde. Kusurlu olana, kırık olana yeni bir yaşam armağan ediyorlar. Kırıkların içindeki güzelliği buluyorlar. Kintsugi’nin amacı kırık vazonun yeni gibi görünmesi değil, kusurlarıyla güzelleşmesi, sizin bakış açınızın değişmesi. Yani aslında bir yeniden doğuş anlamı taşıması.

Önemli kintsugi ustalarından biri şöyle diyor: “Kırık eşyadaki güzelliği tamir etmiyorsunuz. Oradaki güzellik, o nesneye nasıl baktığınızla ilgili. O kırık eşyadaki potansiyeli görebiliyoruz, normalde çöpe atılacak o eşyayı yeniden kullanıyor, yeniden doğmasını sağlıyoruz.” Çoğu zaman kurduğumuz ilişkilerde de böyle değil midir zaten, kusursuzluğu ararız ama kendimiz o kusursuzluğa sahip değilizdir kendimizde bulamadığımız kusursuzluğu bir başkasında aramak yerine sahip olunan değerler üzerinden ve bu değerlerin farkına vararak o değeri hissederek yaşayabilirsek eğer işte o zaman kusursuz olmak gibi bir çabamız kalmamış olur. İnsanız hatalar yapıyoruz, bir şeyler yolunda gitmiyor istediğimiz gibi olmuyor ama her birinden ders alarak yaşıyoruz , olumlu olumsuz başımıza gelen olaylardan yeni bir şeyler öğrenerek devam ediyoruz yolumuza.. Kintsugi sanatında da olduğu gibi çevremizdeki insanları kusurlarıyla kabul etmeyi öğreniyoruz, sevmediğimiz huylarımızdan vazgeçmeye çalışarak, yanlışları görüp doğruları bulmaya çalışarak devam ediyoruz hayatımıza bazen geriye dönüp baktığımızda elbette kusurlu olduğumuz belki de olacağımız zamanları görüyoruz ama fark ediyoruz ki böyle de iyiyiz, güzeliz.. Bizler her bir birey olarak kusurlarımızla, kırıklarımızla bir bütünüz ve bu bütünlüğü kırıkları onararak sağlıyoruz. Ernest Hemingway'in dediği gibi, "dünyayı herkes kırıyor ve sonra bazıları o kırık yerlerden daha güçlü çıkıyor." Hepimizin hayatındaki çatlaklarında bir hikaye, her hikayede de bir takım çatlaklar var elbette önemli olan bu hikayelerdeki kusursuzluğu görebiliyor muyuz?